Nueva Pagina Web


Nos mudamos a una nueva y mejor pagina
Te esperamos en elpiquetero.org


miércoles, 20 de agosto de 2014

[LEAR] KAPATMA TEHDITLERINE KARSI FABRIKAYI ISGAL ETMELIYIZ!

http://bolsevik.org/content/kapatma-tehditlerine-kar%C5%9F%C4%B1-fabrikay%C4%B1-i%C5%9Fgal-etmeliyiz-tpr



İşten Atma ve Kapatma Yapan Bütün Fabrikaların İşgali


Lear’ın patronu 15 günlük lokavttan sonra Pacheco’daki (Tigre, Buenos Aires, Arjantin) fabrikayı kapatmakla tehdit ediyor. “Escobar ve Cordoba’da da fabrikaları bulunan Lear şirketinin sözcüsü eğer Tigre’deki fabrika çevresinde şiddet olayları devam ederse fabrikayı kapatacaklarını duyurdu.”(El Cronista, 8/8) “Amerikan Lear şirketi (araba parçası üreten bir şirket), 450 işçiyi işten attı ve Pacheco’daki fabrikayı 15 gündür kapalı tutuyor, eğer protestolar ve işten atılan işçilerin talepleri geri çekilmezse fabrikayı kapatacaklarını özellikle vurguluyor.” (Ambito Financiero, 7/08)


Şirket ve Sendika Bürokrasisi Anlaşmak Değil, Militan İşçilerin İşini Bitirmek İstiyor

İşverenin tutumu mücadele eden işçilerle anlaşmak yönünde değil: “Şirket sendikacıları uyarması için Sanayi Bakanı Debora Giorgi’yle ve Çalışma Bakanı Carlos Tomada’ya bir mektup gönderdi.” (El Cronista, 8/8). Kadrolu işçi olmak için mücadele eden taşeron işçilerine “uyarı”da bulunmayı hedeflediklerinde, Mariano Ferreyra suikastinden sonra Pedreza (demiryolu sendika bürokratı) ve Tomada’nın yöntemini tekrarlamış oluyorlar. Zaten şunu unutmamalıyız ki Pignanelli (otomotiv sanayi sendika bürokratı) çoktan eğer fabrikadaki sendikayı yönetemezlerse onu kapatacaklarını söylemişti. İşten atılan işçilerin işe tekrar alınması için verilen mücadeleyi kırmak ve hatta gerekirse fabrikanın kapatılmak istiyorlar. Açık ki patronlar ve bürokratlar başından beri militan işçilerden kurtulmak istiyor. Sanayi Emekçileri Sendika Konfederasyonu toplantısında Pignanelli (Kirchnerci, hükümet yanlısı) ve Roberti’nin (sağcı bir hükümet karşıtı) sendikalarda “sol sızma” dedikleri şeye karşı mücadelede anlaşmalarının gayesi işte budur.

Cristina hükümeti: Kapitalistlerin ve Sendika Bürokratlarının Yanında, Direnenlerin Karşısında

Cristina yönetimi Lear’ın politikalarını destekliyor. Resmi haber ajansı Telam, fabrikadaki işçilerle ilgili yayınladığı uydurma haberde 15 günlük lokavt için militanları suçluyor ve direnişe saldırıyor: “Lear fabrikasında çalışanlar işlerine geri dönmek istiyor ve sol partilerin şiddetini reddediyorlar.” Bizzat Tomada şunları söylüyor: “Bazı işçiler uzlaşmaya açıkken bazıları tartışmaları alevlendiriyor... Kapatma kararı tamamen suları durultmak için... sendika iş bırakma süresince işçilerin ödemesini yapabildi.” (Telam, 8/8) Hükümet bir yandan şirketi ve sendika bürokratlarını yüceltirken diğer taraftan işten atılan ve mücadele eden işçileri suçluyor. Aynı zamanda hatırlatalım, Tomada, o sıralarda Capitanish’le ağız birliği yaparak Lear'ın kpatılmasıyla ilgili bir basın açıklamasında PO'yu(İşçi Partisi) suçlamış ve solu “kapitalistlerin çıkarını savunmak”la suçlamıştı. Üstüne üstlük, bunlar yetmezmiş gibi bir de hükümet fabrikayı militarize ediyor; eylemlere-grev gözcülerine polisi ve jandarmasıyla saldırıyor. Görüldüğü üzere, Cristina hükümeti kapitalistlerin çıkarına hizmet ediyor. Bu nedenle, Çalışma Bakanı'nın işçi delegelerini fabrikaya göndermesi ancak eşek şakası olabilir zira kapanmış olan bir fabrikada temsilci olamazlar. Kirchnerizm, şirketin kapatma tehditleri karşısında kılı bile kıpırdatmamış; fabrikanın kapanmasını desteklemiştir ve hatta lokavtın başarı olmasına çalışmıştır.

Otomotiv Yedek Parçası Üreten Fabrikaların Krizi Derinleşiyor. Otomotiv Fabrikaları Ürün Aldıkları Fabrikaları Değiştiriyor. Kapatma Tehdidi Gerçeklik Kazanıyor.

Kapatma tehditlerine cevap işgal olmalıdır. Lokavt ve muhtemel kapatmalar, otomotiv sektöründeki krizin ve otomotiv patronlarının politikalarından kaynaklanıyor. Bu durumda, sadece, oldukça derin bir resesyon değil, ayrıca iç piyasada ve ihracatta otomotiv satışlarındaki inanılmaz düşüş değil aynı zamanda da, mesela Ford’un, araba parçalarını ithal etme fikri de etkili oldu. “Enrique Alamany, Otomotiv Fabrikaları Birliği(ADEFA) Genel Başkanı, şöyle bir açıklamada bulundu: 'Otomotiv fabrikaları için güçlü ve istikrarlı tedarikçilere sahip olmak gereklidir. Çatışmalar yaşandığında, temel olan şirketlerin istikrarını sağlamak, işçileri muhafaza etmek ve kolektif istekleri bireysel olanların önüne koymaya çalışmaktır; tıpkı Sanayi Bakanlığı ve sendikaların yaptığı gibi. Şirketlere zarar vermemek, onların yatırımlarını engellememek ve işçi alımlarını azaltmamak için genel çıkarları savunmalıyız.” (La Nacion, 8/8) Özetle, otomotiv sektöründeki kapitalistler diyor ki eğer otomotiv işçileri mücadele ederse, biz de gider başka tedarikçilerle anlaşma yaparız. İşte bu yüzden Lear’ın patronları kapatma tehditleri savurmaktadır.

Üstelik Arjantin’deki tüm taşıt sektörünün çıkarları tehlikede: “Otomotiv sektöründe çalışan bir iş adamının yaptığı açıklamaya göre, 'Lear’da meydana gelen olaylar, Arjantin ve Brezilya otomotiv yedek parça fabrikalarına yönelik talebin azalmasından dolayı tüm endüstrideki genel bir krizin mikro bir örneği. Bütün işletmeler, önümüzdeki yıl %23 ila %25 oranları arasında küçüleceği öngörülen daralan bir pazarın baskısını hissediyor. Araba yedek parçası üreten fabrikalar, develüasyona bağlı olarak artan fiyatların müşteri tarafından kabul görmediği gerçeğiyle yüzleşmek zorunda kalıyor. Bu durum devam ederse (%25 talep daralması ve fiyatların dondurulması) işçilerin maaşlarının ödenmesi mümkün olmayacak ve işten çıkarmalar başlayacak. Lear’da yaşananlar Mayıs ayında İspanya menşeili Gestamp şirketinde çalışan işçilerin uzaklaştırılmasıyla başlayan bir dizi olayın devamı olarak incelenebilir. Bu, buzdağının görünen kısmının hızla genişlemesi durumu. Gestamp’taki işten uzaklaştırmaları takiben Montich ve Metal Plant Sturn şirketlerinde çalışan işçilerin de işine son verilirken Civie ve Valeo şirketleri de kriz prosedürlerini uygulamaya koymuştu. Üzerinden çok geçmeden kablo üreten Kromberg fabrikası 54 işçiyi, Ford’a araba koltuğu üreten Johnson Controls fabrikası ise bu sayının yaklaşık yarısı kadar işçiyi işten kovdu. Dolayısıyla son zamanlarda otomotiv yedek parçası sektöründe gittikçe kritikleşen gidişat hesaba katıldığında, bugün Lear’da şahitlik ettiğimiz olayların kaçınılmaz olduğu ortaya çıkıyor.

Kanamayı Durduralım, Çözüm Fabrika İşgalinde

İşgal, otomotiv sektöründeki diğer işçilerin durumlarıyla bağlantısız, izole bir yol değil. Aksine Lear olayları ileride çıkmaza saplanacağı kesin olan bu ilerleyişi durdurmak için bir fırsat olarak değerlendirilmeli. Kromberg ve Gestampt’ta patronlar işten çıkarmalara gidiyor, Paty’de işçilerin %90'ına istifa etmeleri dayatılıyor, Martinez’deki fabrika ise kapatıldı. Visteon firması faaliyeti durduklarını açıkladı. Hükümet ve UOM (Metal İşçileri Sendikası) el ele verip üretimi garantilemeyen düzmece bir kooperatif kurdular. İşten atılmalarla, lokavtlarla ve kapatmalarla karşı karşıya kalanların tek çözümü işgal ve el koymadır. Şirketin, sendika bürokrasisinin ve hükümetin Lear'daki aktivistlerin işini bitirme kararına karşı mücadelenin tek yolu, fabrikaya el koymaktır. Bu eylemliliklerden kaçınmak, ileride işten çıkarmaların ve sermaye baskısının artmasına izin vermek demek olacaktır. Lear fabrikasında gerçekleştirilen işgal ise aynı dertlerden muzdarip diğer işçilere bir çıkış yolu olduğunu gösteriyor. İşten atılan Lear işçilerinin meclisini, işgali nasıl organize ettiklerini tartışmaya çağırıyoruz.

9 Ağustos 2014 
TENDENCIA PIQUETERA REVOLUCIONARIA
www.tpr-internet.blogspot.com / tpr.internacional@gmail.com / @Prensa_TPR

Çeviri: Tilbe Akan-Jülide Yazıcı

No hay comentarios:

Publicar un comentario